Ρέα, ή Ναντού Rhea (Rheidae) 
Η οικογένεια Ρεϊδών Rhea (Rheidae) περιλαμβάνει δύο είδη μεγαλόσωμων πουλιών χωρίς πτητική ικανότητα, ιθαγενή από τη νότια Αμερική που ανήκουν στα Στρουθιονόμορφα (Struthioniformes). Μοιάζουν αρκετά με την Αφρικανική Στρουθοκάμηλο. Ανατομικά και ταξινομικά όμως διαφέρουν σαφώς από την Στρουθοκάμηλο, η ομοιότητα είναι το αποτέλεσμα της συγκλίνουσας εξέλιξης. Τα τυπικά χαρακτηριστικά είναι το επίπεδο στήθος, τα σχετικά μεγάλα μάτια και το πλατύ και επίπεδο ράμφος. Χαρακτηριστικά μεγάλα πουλιά που ζούν στις υποτροπικές και εύκρατες περιοχές της νότιας Αμερικής.Η εξωτερική εμφάνιση σε σχέση με την Αφρικανική Στρουθοκάμηλο είναι τόσο όμοια που σε παλαιότερη βιβλιογραφία αναφέρεται ώς νοτιοαμερικανική Στρουθοκάμηλος, ωστόσο στην πραγματικότητα υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Ακόμη και το μεγαλύτερο είδος Rhea (Rhea americana) είναι κατά πολύ μικρότερο από μία Στρουθοκάμηλο, φτάνει σε ύψος έως 140 εκατοστά, το ήμισυ της Στρουθοκαμήλου. Το μέγιστο βάρος είναι ανάλογο με το υποείδος. Τα μικρότερα υποείδη φτάνουν σε σωματικό βάρος μέχρι 20 κιλά, ενώ το μεγαλύτερο υποείδος που συναντάται στην Αργεντινή μπορεί να φτάσει μέχρι 50 κιλά. Επίσης τα είδη της οικογένειας Rhea έχουν φτερωτό λαιμό και κεφάλι σε αντίθεση με την Στρουθοκάμηλο που αυτά τα σημεία είναι γυμνά. Όπως και τα περισσότερα είδη Στρουθιονίδων έχουν τρία δάχτυλα σε κάθε πόδι, η Στρουθοκάμηλος έχει μόνο δύο δάχτυλα. Το καστανωπό-γκρίζο φτέρωμά του είναι πολύ μακρύ και απαλό στον κορμό, ενώ στους μηρούς, στον λαιμό και στο κεφάλι τα πούπουλα είναι στενά και κοντά. Τα αρσενικά είναι λίγο μεγαλύτερα σε μέγεθος από τα θηλυκά και η βάση του λαιμού τους είναι μαύρη. Οι φτερούγες των ειδών της οικογένειας Rhea είναι οι μεγαλύτερες όλων των Στρουθιονιδών. Παρά το γεγονός ότι λόγω υπερβολικά μεγάλου βάρους δεν πετούν, χρησιμοποιούνται κυρίως για στατικούς σκοπούς, για να ελέγχουν την ισορροπία στις μεγάλες ταχύτητες. Επιπλέον η κάθε φτερούγα φέρει ένα αιχμηρό νύχι το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο.
Δεν είναι τόσο γρήγοροι δρομείς όσο οι Στρουθοκάμηλοι, αλλά όμως επιτυγχάνουν αξιόλογες ταχύτητες μέχρι 60 χιλιομέτρων ανά ώρα. Επίσης είναι καλοί κολυμβητές, μπορούν να διασχίσουν ένα ποτάμι με μεγάλη ευκολία.
Τάξη: Στρουθιονόμορφα (Struthioniformes)
Μεγάλη Ρέα, Greater Rhea (Rhea americana)
Μικρή Ρέα, Lesser Rhea (Rhea pennata) ή (Pterocnemia pennata)
Βιότοπος – εμφάνιση: Συναντούνται στις χώρες της νότιας Αμερικής όπως στην Αργεντινή, τη Χιλή, την Παραγουάη, την Ουρουγουάη, τη Βραζιλία και τη Βολιβία.
Το είδος (Rhea pennata) ή πτεροκνημία η φτερωτή (Pterocnemia pennata) γνωστό και ως ρέα του Δαρβίνου ή μικρή ρέα συναντάται κυρίως στο νοτιότερο άκρο του Περού. Προτιμούν ανοιχτά ενδιαιτήματα σαβάνες κυρίως, στις περιοχές Gran Chaco, Pampas, στις πεδινές εκτάσεις της Παταγωνίας και στα υψίπεδα των Άνδεων. Το είδος (Rhea americana) προτιμά χαμηλότερα υψόμετρα σε θερμότερα κλίματα, ενώ το είδος (Pterocnemia pennata) συναντάται και σε μεγάλα υψόμετρα μέχρι τα 4500 μέτρα.
Διατροφή: Είναι παμφάγα πουλιά, προτιμούν κυρίως πλατύφυλλα φυτά, αλλά και διάφορους σπόρους, φρούτα, ρίζες, έντομα και μικρά σπονδυλωτά, όπως σαύρες, βάτραχους, φίδια και πουλιά. Καλύπτουν τις ανάγκες τους σε νερό σε μεγάλο βαθμό από το υγρό περιεχόμενο της τροφής τους, τόσο που σπάνια χρειάζεται να πιούν νερό. Όπως και οι υπόλοιπες Στρουθιονίδες για την καλύτερη πέψη καταπίνουν άμμο και πετραδάκια.
Αναπαραγωγή: Ωριμάζουν σεξουαλικά σε 2-3 χρόνια. Η εποχή του ζευγαρώματος είναι από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο. Είναι πολυγαμικά, το αρσενικό εξασφαλίζει μια κυρίαρχη περιοχή και συγκεντρώνει πολλές θηλυκές. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα αρσενικά καταλήγουν συνήθως σε λακτίσματα και τσιμπήματα. Στο τέλος τα αρσενικά συγκεντρώνουν περίπου από δύο έως δώδεκα θηλυκά για να ερωτοτροπήσουν.
Τα θηλυκά γεννούν χρυσοκίτρινα αυγά σε μια λακκοειδή φωλιά στο έδαφος, το μέγεθος της φωλιάς είναι περίπου 1 μέτρο πλάτος και 12 εκατοστά βάθος. Συγκεντώνονται στη φωλιά από όλα τα θηλυκά 13 έως 30 αυγά, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις έως και 80 αυγά. Αφού τα θηλυκά γεννήσουν τα αυγά, αποχωρούν από την επικράτεια και μπαίνουν στην περιοχή άλλου αρσενικού για να συνεχίσουν την αναπαραγωγή. Το αρσενικό μένει μόνο του και συνεπώς είναι υπεύθυνο για την επώαση των αυγών. Κατά τη διάρκεια της επώασης που διαρκεί 35 έως 40 ημέρες το αρσενικό είναι εξαιρετικά επιθετικό προς όλους τους εισβολείς του ίδιου ή διαφορετικού είδους. Αυτή η συμπεριφορά ισχύει επίσης και για τα θηλυκά που έρχονται καθυστερημένα για να γεννήσουν αυγά. Αφού πλέον δεν μπορούν να γεννήσουν στη φωλιά, εναποποθέτουν τα αυγά γύρω από τη φωλιά. Έτσι υπάρχει το φαινόμενο γύρω από κάθε φωλιά να υπάρχουν χαλασμένα αυγά σε σήψη. Αποτέλεσμα τα χαλασμένα αυγά προσελκύουν διάφορα έντομα, που εξυπηρετούν τις διατροφικές ανάγκες των αρσενικών κατά τη διάρκεια της επώασης.
Μετά την εκκόλαψη, οι νεοσσοί παραμένουν για έξι μήνες περίπου κοντά στο αρσενικό που τα φροντίζει και τα προστατεύει από κάθε εισβολέα που εισέρχεται στο έδαφός του.
Η οικογένεια Ρέα, Rhea (Rheidae) χωρίζεται σε δύο γένη με ένα είδος το καθένα:
Μεγάλη Ρέα, Greater Rhea (Rhea americana) υποείδη:
❶ Rhea americana americana ζεί στην κεντρική και ανατολική Βραζιλία.
❷ Rhea americana intermedia, ζεί στη νοτιοανατολική Βραζιλία, Rio Grande do Sul και την Ουρουγουάη.
❸ Rhea americana nobilis, ζεί στην ανατολική Παραγουάη.
❹ Rhea americana araneipes, ζεί από το Chaco της Παραγουάης, τη Βολιβία μέχρι το Mato Grosso στη Βραζιλία.
❺ Rhea americana albescens, πεδιάδες της Αργεντινής νότια του Rio Negro.
Μικρή Ρέα, Lesser Rhea (Rhea pennata) ή (Pterocnemia pennata) υποείδη:
❶ Rhea pennata garleppi, ζεί στο νοτιοανατολικό Περού, Βολιβία, νοτιοδυτική και βορειοδυτική Αργεντινή.
❷ Rhea pennata tarapacensis, ζεί στην βόρεια Χιλή.
❸ Rhea pennata pennata, ζεί στην στέπες της Παταγονίας στη νότια Αργεντινή και τη νότια Χιλή.
