Σταυλοχελίδονο (Hirundo rustica) 
Το Σταυλοχελίδονο αγγίζει τα 21 εκατοστά και προτιμά τις αγροτικές περιοχές , χτίζοντας την μεγαλόσχημη, ανοιχτή, καλαθωτή φωλιά του σε χαλάσματα, σκεπές και κτίσματα. Έχει την χαρακτηριστική εμφάνιση του χελιδονιού, μαύρα μακριά φτερά, και μακριά ψαλιδωτή ουρά. Έχει μεταλλικό σκούρο μπλε χρώμα στο πάνω μέρος του φτερώματος, καστανοκόκκινο μέτωπο και λάρυγγα, φαρδιά μαύρη-μπλε λωρίδα κάτω από το λάρυγγα και λευκό το υπόλοιπο κάτω μέρος του φτερώματος. Πολύ χαρακτηριστική είναι η μεγάλη διχαλωτή ουρά, το μικρό του ράμφος και το μεγάλο άνοιγμα του στόματος. Please install Adobe Flash Player
Βιότοπος – εμφάνιση: Είναι αποδημητικό πουλί που κάνει την εμφάνιση του στα μέσα Μαρτίου και φεύγει στις αρχές Οκτωβρίου για να διαχειμάσει στην Αφρική. Παρατηρείται σε μεγάλους πληθυσμούς καθ’ όλη τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού.
Αναπαραγωγή: Κατασκευάζει τη φωλιά του σε σχήμα ανοιχτού κυπέλλου χρησιμοποιώντας λάσπη, άχυρο και πούπουλα. Επιλέγει για το σκοπό αυτό συνήθως θέσεις κάτω από μπαλκόνια, στέγες σπιτιών και αποθηκών. Γεννά δύο φορές την περίοδο Απριλίου-Αυγούστου, 4-6 αυγά την κάθε φορά.
Τροφή: Τρέφεται με μικρά έντομα που πιάνει κατά τη διάρκεια της πτήσης του.
Καθεστώς προστασίας: Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.
Η οικογένεια αποτελείται από τα εξής είδη.
Χελιδόνια (Hirundinidae)
Σταυλοχελίδονο (Hirundo rustica)
Μιλτοχελίδονο (Hirundo daurica)
Βραχοχελίδονο (Ptyonoprogne rupestris)
Ορθοχελίδονο (Riparia riparia)
Σπιτοχελίδονο (Delichon urbica)
