Μικρογαλιάντρα (Calandrella brachydactyla) 
Μικρό ωδικό πουλί που συναντάται σε άγονα, πετρώδη και αμμώδη εδάφη. Ιδιαίτερα κοινή στα στεγνά αλίπεδα γύρω από τους υγρότοπους. Έχει μήκος από 14 έως 16 εκατοστά και επισκέπτεται την Ελλάδα το καλοκαίρι όπου και φωλιάζει ανάμεσα στα χόρτα. Θα τη συναντήσουμε να τριγυρίζει σε ξερές και γυμνές εκτάσεις, στις αμμοθίνες και σε πετρώδεις περιοχές. Η ράχη της είναι καστανοκίτρινη με ζωηρές σκουρόχρωμες ραβδώσεις και το κάτω μέρος της είναι λευκόχρωμο. Πάνω από τα μάτια έχει υπόλευκο φρύδι το οποίο καταλήγει στο πίσω μέρος του κεφαλιού και οριοθετείται κάτω από μία λεπτή σκούρα λωρίδα που ξεκινάει από το πίσω μέρος του ματιού. Το ράμφος της είναι κοντό και μυτερό, κιτρινωπό και μόλις διακρίνονται οι μαυριδερές κηλίδες στα πλάγια του λαιμού, η ίριδα του ματιού είναι σκούρο καφέ. Όταν πετά σε μεγαλύτερο ύψος κελαηδάει με φωνή μελωδική και γεμάτη παραλλαγές. Όταν φοβηθεί αφήνει ένα «τι-ου» ή ένα «τσι-τσιρπ». Τρέφεται με έντομα και κορφές φυτών. 
Οικογένεια: Κορυδαλλίδες (Alaudidae) Γένος (Calandrella)
Βιότοπος – εμφάνιση: Συναντάται σε μεγάλα τμήματα της νότιας Παλαιαρκτικής. Από δυτικά η διανομή ξεκινάει από τη βορειοδυτική Αφρική και την Ισπανία και ανατολικά φτάνει έως την Κίνα.Αναπαραγωγή: Γεννά στο έδαφος δύο φορές το χρόνο (από Μάιο έως Ιούλιο) από 3-5 αυγά που τα κλωσσάει κυρίως το θηλυκό για 15 ημέρες. Οι νεοσσοί εγκαταλείπουν τη φωλιά μετά από 8 έως 10 ημέρες και μπορούν να πετάξουν μετά από 11 έως 12 ημέρες.
Ο αριθμός των υποειδών της Μικρογαλιάντρας είναι αμφιλεγόμενος:
Calandrella brachydactyla brachydactyla (Λέισλερ, 1814), Συναντάται από την Ισπανία και ανατολικά φτάνει έως τη νότια Ρωσία.
Calandrella rubiginosa Fromholz, το 1913, Συναντάται στη βόρεια Αφρική.
Calandrella hermonensis Τρίστραμ, 1865, Συναντάται στη Συρία και την Παλαιστίνη, συνολικά πιο γκρίζο.
Calandrella artemisiana Banjkowski, 1913, Συναντάται στην Τουρκία, την Υπερκαυκασία, στις στέπες της κεντρικής Ασίας και στο Ιράν, έχει ανοιχτότερα χρώματα από ό, τι τα προηγούμενα υποείδη, πάνω μέρος με πολλές σκουρόχρωμες ραβδώσεις, το κάτω μέρος κοιλιά στήθος σχεδόν παντού λευκό.
Calandrella longipennis (Eversmann, 1848), Συναντάται στο βόρειο Καζακστάν και στην κεντρική Ασία, πιο σκούρο καφετί από τα προηγούμενα υποείδη και με διαφορετικές ραβδώσεις.
Calandrella dukhunensis (Sykes, 1832) Συναντάται στα υψίπεδα του Θιβέτ και στη δυτική Κίνα, πιο έντονα χρώματα από ό, τι τα προηγούμενα υποείδη και μεγαλύτερο.
Calandrella. Hungarica Horváth 1956, Συναντάται στην Ουγγαρία μικρότερο από το κανονικό είδος, στο πάνω μέρος πιο γκρικαστανό χρώμα με έντονες σκουρόχρωμες ραβδώσεις, γκρι και πιο σκούρο το κάτω μέρος από τα άλλα υποείδη.
Διάφορα:
Ο παγκόσμιος πληθυσμός του είδους είναι πολύ μεγάλος. Η IUCN με μια πρόχειρη εκτίμηση εκτιμά ότι υπάρχουν από 91 έως 840 εκατομμύρια πουλιά. Στην Ινδία τα μεγάλα σμήνη που σχηματίζουν το χειμώνα κοντά σε αεροδρόμια θεωρούνται μεγάλος κίνδυνος για τα αεροπλάνα.
Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας σύμφωνα με μετρήσεις το 2004 της BirdLife International εκτιμάται από 7,3 έως 14 εκατομμύρια ζεύγη αναπαραγωγής. Τον μεγαλύτερο πληθυσμό έχει η Τουρκία περίπου από 3 έως 6 εκατομμύρια, η ευρωπαϊκή Ρωσία με 2 έως 5 εκατομμύρια και η Ισπανία με 2,2 - 2 εκατομμύρια ζεύγη. Στην Ισπανία και τη Ρωσία ο αριθμός αυξήθηκε απότομα από το 1970 έως το 2000, ενώ στην Τουρκία παρέμεινε σταθερός.
Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας σύμφωνα με μετρήσεις το 2004 της BirdLife International εκτιμάται από 7,3 έως 14 εκατομμύρια ζεύγη αναπαραγωγής. Τον μεγαλύτερο πληθυσμό έχει η Τουρκία περίπου από 3 έως 6 εκατομμύρια, η ευρωπαϊκή Ρωσία με 2 έως 5 εκατομμύρια και η Ισπανία με 2,2 - 2 εκατομμύρια ζεύγη. Στην Ισπανία και τη Ρωσία ο αριθμός αυξήθηκε απότομα από το 1970 έως το 2000, ενώ στην Τουρκία παρέμεινε σταθερός.
