Ο Σταυραετός (Aquila pennata) (παλιότερα Hieraaetus pennatus) 
Ο Σταυραετός είναι καλοκαιρινός επισκέπτης στην Ελλάδα. Είναι ο πιο μικρόσωμος αετός. Το σώμα του έχει μήκος περίπου 47 εκατοστά, με άνοιγμα φτερών 120 εκ. Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί δύο χρωματικές φάσεις του γερακαετού: η σκούρα και η ανοιχτόχρωμη με περίπου 60% του ελληνικού πληθυσμού να ανήκει στην ανοιχτόχρωμη φάση. Ο Γερακαετός όπως έχει ξανά ονοματιστεί ο Σταυραετός δεν έχει καμία σχέση με τον σταυραετό των δημοτικών τραγουδιών. Τα τραγούδια προφανώς αναφέρονται στον χρυσαετό, το μεγάλο και αγέρωχο πουλί της ελληνικής υπαίθρου. Όπως όλοι οι αετοί ανήκει στην οικογένεια των Αετίδων (Accipitridae).
Κατηγορία: Ιερακόμορφα (Falconiformes) | Αετίδαι, (Accipitridae) | Γένος (Aquila)
Ο συνολικός αναπαραγόμενος πληθυσμός τις Ελλάδας εκτιμάται σε 100-150 ζευγάρια (Tucker & Heath 1994) που είναι κατανεμημένα κυρίως στην Θράκη, Μακεδονία Ήπειρο ενώ λίγα ζευγάρια υπάρχουν στην Θεσσαλία και τη Στερεά. Στη Νότια Ευρώπη υπολογίζεται ότι αναπαράγονται κοντά στα 2.880 ζευγάρια.Αναπαράγεται στη νότια Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και σε όλη την Ασία. Είναι μεταναστευτικό, διαχειμάζει στην υποσαχάρια Αφρική και τη Νότια Ασία. Αυτός ο αετός γεννά 1-2 αυγά σε μια φωλιά που κατασκευάζει σε δέντρα ή βράχια.
Είναι δασόβιο είδος και συχνά θα το δούμε να πετάει ακόμα και σε χαμηλά υψόμετρα σε περιοχές με ξέφωτα , ομαλές πλαγιές βουνών, ακόμα και στις παρυφές των χωριών. Κυνηγά μικρά θηλαστικά, ερπετά και μικρά πουλιά.
Είναι ένας μικρός αετός, στο μέγεθος μιας Καρακάξας. Τα αρσενικά ζυγίζουν περίπου 700 γραμμάρια, ενώ τα θηλυκά κοντά στο 1 κιλό. Είναι συνηθισμένο σε όλα τα αρπακτικά πουλιά τα θηλυκά να είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά.
Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί δύο χρωματικές φάσεις του γερακαετού: η σκούρα και η ανοιχτόχρωμη με περίπου 60% του ελληνικού πληθυσμού να ανήκει στην ανοιχτόχρωμη φάση. Τα περισσότερα πουλιά του ελληνικού πληθυσμού μεταναστεύουν στην Αφρική μέσω των στενών του Βοσπόρου, αλλά μικρές ομάδες έχουν παρατηρηθεί να περνούν τη Μεσόγειο. Οι γερακαετοί φτάνουν συνήθως στην βόρεια Ελλάδα στις αρχές με μέσα Μαΐου και φεύγουν στα μέσα Αυγούστου με μέσα Οκτωβρίου.
Πρόσφατη γενετική έρευνα οδήγησε στην επαναταξινόμηση αυτού του είδους από το γένος Hieraaetus στο γένος Aquila. Ο μικρός αυτός αετός συγγενεύει πολύ μ’ ένα είδος αετού που έχει εκλείψει, τον Harpagornis moorei, ο οποίος διαφοροποιήθηκε ως είδος πριν 700.000 χρόνια ζούσε στη Νέα Ζηλανδία και ζύγιζε 10 με 15 κιλά. Εξαφανίστηκε πριν 1.400 χρόνια περίπου με την αποίκιση των νησιών της Νέας Ζηλανδίας από τον άνθρωπο.
Οικολογία: Είναι δασόβιο είδος. Θέλει ώριμα δάση κωνοφόρων, πλατύφυλλων ή μεικτά δάση, σε μικρό υψόμετρο. Κατοικεί στα πιο αραιά τμήματα των δασών.
Φωλιάζει πάνω στα δένδρα σε μικρό σχετικά υψόμετρο (κάτω από 600 μέτρα).
Τρέφεται με μικρά τρωκτικά, μικρά πουλιά, βατράχια, σαύρες και φίδια που κυνηγά με μεγάλη επιδεξιότητα, ακροβατικούς ελιγμούς και μεγάλη δύναμη παρά το μικρό του μέγεθος.
Ιερακόμορφα (Falconiformes) | Αετίδαι, Αξιπιτρίδες:
