Γαλαζοκότσυφας, Πετροκόσσυφος ο μοναχικός (Monticola solitarius) 
Το αρσενικό έχει γαλάζιο φτέρωμα, ενώ το θηλυκό είναι καστανόχρωμο, το μήκος του είναι από 21 έως 23 εκατοστά και έχει μακρύ λεπτό γκριζομπλέ ράμφος. Η ίριδα είναι μαύρη και οι ταρσοί με τα πόδια, γκριζοκαφέ. Ο οφθαλμός περιβάλλεται από ανεπαίσθητο ανοικτόχρωμο δακτύλιο. Συναντάται σε ορεινά βραχώδη μέρη και σε βραχώδεις ακτές σε υψόμετρα έως και 3.000 μέτρα. 
Η περιοχή διανομής του Γαλαζοκότσυφα καλύπτει το σύνολο της Ευρώπης σε όλη την Ισπανία και την Πορτογαλία αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου. Στο νησιωτικό κράτος της Μάλτας ο Γαλαζοκότσυφας θεωρείται εθνικό πουλί και εμφανιζόταν στο προηγούμενο νόμισμα της χώρας, Γένος: (Monticola)
Πετροκότσυφας
Γαλαζοκότσυφας
Κιχλίδες (Turbidae)
Κοκκινότσιχλα
Κελαηδότσιχλα
Τσαρτσάρα
Κεδρότσιχλα
Κότσυφας
Χιονοκότσυφας
στη μαλτέζικη λίρα. Εχει δυνατό, καθαρό, μελωδικό κελάηδισμα με μελαγχολικούς τόνους.Πετροκότσυφας
Γαλαζοκότσυφας
Κιχλίδες (Turbidae)
Κοκκινότσιχλα
Κελαηδότσιχλα
Τσαρτσάρα
Κεδρότσιχλα
Κότσυφας
Χιονοκότσυφας
Είναι αποδημητικό πουλί εμφανίζεται στην Ευρώπη το Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο. Στην Ελλάδα, ο γαλαζοκότσυφας είναι επιδημητικό είδος, ζει δηλαδή και αναπαράγεται καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, σε εκτεταμένες βραχώδεις περιοχές, κυρίως στη νησιωτική χώρα. Ωστόσο, απαντάται και στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, γίνεται όμως σπάνιος στην βόρεια χώρα.
Φωλιάζει συνήθως σε κοιλότητες βράχων. Το θηλυκό γεννά τέσσερα με πέντε μπλε αυγά συνήθως με κόκκινα στίγματα κατά τον Μάιο. Η επώαση διαρκεί 12 έως 13 ημέρες και οι νεοσσοί μετά από 18 ημέρες περίπου στα μέσα Ιουνίου μπορούν να πετάξουν. Οι αρσενικοί νεοσσοί παίρνουν το χαρακτηριστικό τους φτέρωμα απο το δεύτερο ή τρίτο έτος.
Η διατροφή αποτελείται κυρίως από μια μεγάλη ποικιλία εντόμων, μικρά ερπετά και άγρια φρούτα.
Please install Adobe Flash Player
Οικογένεια: Μυγοθηρίδες (Muscicapidae) | Κιχλίδες Turbidae | Γένος: Monticola
Κατάσταση πληθυσμού:
Παρόλο που ο γαλαζοκότσυφας δεν φαίνεται ότι μπορεί να επεκτείνει το εύρος εξάπλωσής του στις βορειότερες ευρωπαϊκές περιοχές, λόγω καταστροφής των ενδιαιτημάτων του, δεν θεωρείται απειλούμενος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Tο είδος, συνολικά, δεν θεωρείται ότι προσεγγίζει τα κατώτατα όρια του κριτηρίου μείωσης για τον παγκόσμιο πληθυσμό της IUCN Red List (δηλαδή, μείωση κατά περισσότερο από 30%, μέσα σε δέκα χρόνια ή τρεις γενεές), και ως εκ τούτου αξιολογείται ως Ελαχίστης Ανησυχίας.
Παρόλο που ο γαλαζοκότσυφας δεν φαίνεται ότι μπορεί να επεκτείνει το εύρος εξάπλωσής του στις βορειότερες ευρωπαϊκές περιοχές, λόγω καταστροφής των ενδιαιτημάτων του, δεν θεωρείται απειλούμενος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Tο είδος, συνολικά, δεν θεωρείται ότι προσεγγίζει τα κατώτατα όρια του κριτηρίου μείωσης για τον παγκόσμιο πληθυσμό της IUCN Red List (δηλαδή, μείωση κατά περισσότερο από 30%, μέσα σε δέκα χρόνια ή τρεις γενεές), και ως εκ τούτου αξιολογείται ως Ελαχίστης Ανησυχίας.
